அமலனாதிபிரான் - 5

அமலனாதிபிரான் - 5

பாரமாய பழவினை பற்றறுத்து* என்னைத்தன்
வாரமாக்கி வைத்தான் வைத்ததன்றி என்னுள் புகுந்தான்*
கோரமாதவம் செய்தனன் கொல் அறியேன் அரங்கத்தம்மான்* திரு
வாரமார்பதன்றோ அடியேனை ஆட்கொண்டதே.

[விளக்கம்]
மிகப் பெரிய உக்கிரமான தவம் செய்தேனோ என்னவோ !! பலப் பிறவிகளாக சேர்த்து வைத்திருந்த, எனக்கு பெரும் சுமையாக இருந்த வினைகளை எல்லாம் இந்த அரங்கன் வேருடன் களைந்தான். அதோடு நில்லாமல் என்னை தனக்கு அன்பு செய்ய வைத்தான். அதோடும் நில்லாமல் என் உள்ளத்தினுள்ளும் புகுந்தான். இன்று தன் அழகை எல்லாம் நான் பருகுமாறு காட்சி அளிக்கிறான். மங்களகரமான ஆரம் திகழும் (சொற்களால் விவரிக்க முடியாத) அவனுடைய மார்பழகு என்னை அடிமை செய்ததே ! (அந்த அழகிற்கே ஆட்பட்டு நான் அடிமையானேன்.)

[சொற்பொருள்]
பாரம் - சுமை
பற்று - பிடிப்பு
பழவினை பற்றறுத்து - பழமையான வினைகளின் பிடிப்பினைக் களைந்து
வாரம் - அன்பு; பக்ஷபாதம்;உரிமை
ஆரம் - அணிகலன்; பூ மாலை; சந்தனக் குழம்பு


[கூடுதல் விளக்கத்தைத் திறக்க இந்தச் சுட்டியைத் தட்டவும்]

(பாரமாய பழவினை பற்றறுத்து) - பாவ புண்ணியங்களை அனுபவித்து தொலைப்பது என்பது எத்தனை பிறவிகள் எடுத்தாலும் முடிவுறும் என்று சொல்வதற்கில்லை. இந்த கொடிய வினைச் சுமை தன்னை விட்டு நீங்க அரங்கனே அருள் செய்ததாக ஆழ்வார் பாடுகிறார்.

(என்னை தன் வாரமாக்கி வைத்தான்) - என்னை தனக்கு உரிமையாக்கி வைத்தான். என்னை தன்னிடமே அன்பு செய்ய ஆட்படுத்தினான்.
[லோகசாரங்க முனிவர் வழி விடச் சொல்லியும், அந்தப் பேச்சு தன் காதில் விழாத அளவிற்கு திருப்பாணர் அரங்கனிடம் ஆட்பட்டு மெய்மறந்த நிலையில் இருந்தார். பாணரது நிலை புரியாததால் முனிவர் அவர் மீது கல் எறிய நேர்ந்தது.]

(வைத்ததன்றி என்னுள் புகுந்தான்) - பகவானுக்கு எல்லா கோயில்களையும் விட அவன் அடியார்களின் உள்ளமே மிகவும் உகப்பாக இருக்கிறது. பக்தர்கள் உள்ளமே அவன் உகந்து வாசம் செய்யும் கோயிலாம்.

(கோரமாதவம் செய்தனன் கொல் அறியேன்) - அரங்கனின் உயர்ந்த குணங்களை அறிந்தோர், அவன் பக்கத்தில் இருந்து அவன் அழகை அனுபவிக்க ஆவல் கொள்கின்றனர். குலசேகர ஆழ்வார், தான் என்று தான் அரங்கனின் அருகாமையைப் பெற்று அவனை கண் குளிர காண்பேனோ என்று அங்கலாய்க்கிறார். "திருவரங்கப் பெருநகருள்...கருமணியைக் கோமளத்தைக் கண்டு கொன்டு என் கண்ணினைகள் என்று கொலோ களிக்கும் நாளே" என்று குலசேகரப் பெருமாள் போன்றோர் ஏங்கும் புகழ் பெற்ற தன்மையன், அப்படிப்பட்ட அரங்கன் தனக்கு அளித்தப் பேற்றை எண்ணி திருப்பாணர் வியக்கிறார்.

(திருவாரமார்பு) - திரு + ஆர(ம்) + மார்பு
அரங்கனின் நெஞ்சமானது காருண்யம், எளிமைத் தன்மை, அடியார்க்கு மயங்குதல் என்று சகல விதமான உயர்ந்த குணங்களையும் உடையது. உயர்ந்த பெருமையுடைய அத்தகைய நெஞ்சத்தின் மேல் திகழ்வதால் மங்களகரமான ஆரம். (ஆரம் என்பதற்கு பூ மாலை, அணிகலன், சந்தனம் என்று எதைப் பொருளாகக் கொண்டாலும் பொருந்தும்.)
திரு என்பது தாயாரைக் குறிக்கும். திருமாலின் மார்வில் ஒரு க்ஷணம் கூட பிரியாமல் அவள் குடி கொண்டிருப்பதால், திருவை அணிகலனாக உடைய மார்பு - திருவாரமார்பு. தாயார் மார்வில் வாசம் செய்வதால் அதனால் மங்களகரமானது எனவும் பொருள்படும்.

[ஒப்புநோக்கு (மறைந்து உள்ளது)]

(என்னுள் புகுந்தான்) - பகவான் தன்னுள் புகுந்ததை திருப்பாணாழ்வார் பாடுவதை போல நம்மாழ்வாரும் பாடுகிறார்.
"திருமால் வந்தென் நெஞ்சு நிறையப் புகுந்தான்" - திருவாய்மொழி (10.8.1)
"பேரேன் என்றென் நெஞ்சு நிறையப் புகுந்தான்" - திருவாய்மொழி (10.8.2)

திருப்பாற்கடல், வைகுந்தம், துவாரகா போன்ற இடங்களை இகழ்ந்துவிட்டு தன் மனதில் குடிகொண்டான் என்று பெரியாழ்வார் பாடுகிறார்.
"பனிக்கடலில் பள்ளிகோளைப் பழகவிட்டு ஓடி வந்து என்
மனக்கடலில் வாழவல்ல மாயமணாள நம்பீ" - பெரியாழ்வார் திருமொழி(471)

"வடதடமும் வைகுந்தமும் மதிள் துவராபதியும்
இடவகைகள் இகழ்ந்திட்டு என்பால் இடவகை கொண்டனையே" - பெரியாழ்வார் திருமொழி(472)


(அரங்கத்தம்மான் திருவாரமார்பதன்றோ அடியேனை ஆட்கொண்டதே) - தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வாரும், "மாயனார் திருநன் மார்வும் மரகத உருவும் தோளும்...." என்று அரங்கனின் திருமார்பழகில் ஈடுபட்டுப் பாடுகிறார். (திருமாலை - 20)